BU DA BİTTİ İŞTE

Üç yıl önce bu deftere yazmaya başlamışım. Üç yıl önce çıktığım yolculuğun bu etabı iki hafta önce bitti. AÖF Felsefe'den mezun oldum. Epey ders, ders kitabı, sınavlar, testler derken ikinci üniversite olarak felsefe tamamlanmış oldu.
Değdi mi? Evet.
Çok büyük bir aydınlanma oldu mu? Hayır.
Ne bekliyordum, ne buldum?
Emin değilim. Bir altyapı oluşturmak istiyordum. En azından kendi okuma listemi oluşturacak kadar. Evet, öyle bir liste hazırlayabilirim kendime.
Hiç duymadığım isimler, kitaplar hakkında fikir sahibi olmak istiyordum. O da oldu.
Bir de bu sanal deftere notlar almak, ilginç anekdotlar paylaşmak gibi düşüncelerim vardı. Bunda başarılı olamadım. Üç yıl boyunca yazdığım ufak tefek notlar on bir parça olmuş. Belki her ay bu kadar olmasını umuyordum. Hedefimin ancak otuzda birine, otuz beşte birine ulaşmışım bu açıdan bakarsak.
Şimdi böyle bir defter açmaya gerek var mıydı diye düşünüyorum. Bu notları diğer sayfamda da paylaşabilirdim pekala. "Emel Defteri" ne güne duruyor... Ama bu sayfayı silmeli miyim, olduğu kadarıyla dursun burada kime ne zararı var mı demeliyim bilemiyorum şimdi.
Neden yazamadım peki? Birçok sebebi olabilir bunun. Düzensizlik, motive eksikliği, daha ciddi görünen gündelik hayata ait sorunların yazıyı ve felsefeyi ikinci, üçüncü plana atması. Ha deyince yazamamak. ...Ve daha bir sürü şey sayabilirim.
Sanırım burada bırakacağım yine bu sayfayı, silmeye ne gerek var. Belki bir gün... Hazırladığım listeleri paylaşırım. Okursam eğer, okuduğum kitaplarla ilgili düşüncelerimi, altı çizili satırları paylaşırım. Dursun devasa internet çöplüğünün kenarında bir yerinde bir hindiba tohumu gibi. Bakarsın yeşereceği tutar.
Buraya şimdi lise kitaplarını karıştırırken rastladığım bir görseli koyuyorum. Ben lisedeyken bu kitapları okusam iyi olurdu, okumadım. Sürekli değişen eğitim sistemi içinde bir şekilde felsefe okumadan bitirdim liseyi. Şimdi geri dönüp lise kitaplarını karıştırmaya başlamışım otuz yıl sonra. Zihnimde türlü tuhaflıklar, içim talazırmakta...